Çok severek aldığım ve kullandığım vav kolyemin anlamını merak edip araştırdım...
Arapçadan başka Farsça, İbranice ve Osmanlıca gibi dillerde de gördüğümüz vav, Arap alfabesinin 26. harfidir. Aynı zamanda “Ebced” hesabında “6” yı temsil eder. Bu da, kainatın yaratılışından imanın şartına kadar bir çok sırrı barındırır içerisinde…
Hattatların da en çok kullandığı ve yapmakta zorlandığı Vav, duruşuyla nam salmış bir harftir. Mesela şair de,
“Kulluğun manası vavdadır, elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir.
O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar. Elif kainatın anahtarıdır, vav kainattır.” demiş dizelerinde.
İlahi anlamıyla bilinen vav, bir yandan anne karnındaki bebeğin duruşuna benzetilirken bir yandan da secde etmiş insana benzetilir. Secde halindeki insan da kulluğu hatırlatır bize ve en çok da kimin kulu olduğumuzu hatırlatır…
Anne karnında bir bebek secdede bir kul. son nefeste sonsuz bir huzurdur vav. Her dem baş tacıydı hattatların ilk öğretilen ilk öğrenilen harf vav harfi. O yazılsa gelir peşinden diğerleri. Çünkü o harf ki her kelimeyi birleştiren bir araya getiren harf bir cengel gibi ayrı duran kanatları, hatları, sanatları sımsıkı birleştiren bir çengel. Rahlenin önünde heyecanla ustalık payesi bekleyen bir talebenin imtihanıdır vav harfi Çekilmezi en zor harf olduğundan dır bu. Çok maharetli, çok sabır isteyen bir harf. EBCED hesabında 6 demektir vav harfi. 6 amentüsü inanan insanın 6 yaradılışı hikayesi koca kainat işte bundandır kainatı temsil etmesi VAV harfinin. ALLAH c.c kelimesini karşılığı 66. Lalenin ki de öyle. Lale tek başına ALLAH c.c ismine temsil yeltenmiştir. Ancak VAV Harfi tek başına değil belki başka bir VAV’la beraber geldiğinde. İşte bundadır VAV’ın birliği dirliği beraberli haddini bilmesi bundandır.
Bir de Vav Hikayesi anlatılır ;
” Osmanlı Devleti’nin en büyük hat sanatı ustalarından biri Hafız Osman, emekli olduktan sonra kafa dinlemek için o devrin en sakin semtlerinden biri olan Üsküdar’a yerleşir. Fırtınalı bir günde kayıkla Beşiktaş’a geçmek ister. Sahilden bir kayığa biner. Yol bitmek üzereyken kayıkçı ücretleri ister. Fakat Hafız Osman, yanına para almayı unuttuğunu fark eder. Tabii artık çok geçtir. Bir çare gelir aklına…Vav…
Kayıkçıya:
-“Efendi, yanımda param yok, ben sana bir ‘vav’ yazayım; bunu sahaflara götür, karşılığını alırsın.” der.
Kayıkçı, yüzünü ekşitip söylenerek yazıyı alır. Bir zaman sonra kayıkçının yolu sahaflara düşer. Bakar ki yazılar, levhalar iyi fiyatlara alınıp satılıyor; cebindeki yazıyı hatırlar ve satıcıya götürür. Satıcı yazıyı alır almaz, ‘Hafız Osman Vav’ı’ diyerek açık artırmaya başlar. Sonunda çok iyi bir fiyata satar. Kayıkçı, bir haftalık kazancından daha fazlasını bu ‘vav’ ile kazanmıştır.Gel gelelim, bir gün Hafız Osman karşıya geçmek istediğinde yine aynı kayıkçıyla karşılaşır. Yol bitmek üzereyken ücretler toplanır. Hafız Osman da parayı kayıkçıya uzatır. Kayıkçı:
-“Efendi, para istemez; sen bir ‘vav’ yaz yeter.” der.
Hafız Osman, tebessüm ederek cevap verir kayıkçıya:
-“Efendi, o ‘vav’ her zaman yazılmaz. Sen dua et, başka bir gün para kesemi yine evde unutayım…”
NETTEN ALINTIDIR....
